Het (niet) nakomen van beloften in de gemeente Vlissingen

11 maart 2022

De verkiezingen naderen en de meeste partijen beloven nu heel veel. De leiders van die partijen hebben ervaren dat kiezers, vaak via een stemwijzer, gaan stemmen op die partij die hun behoeften het meest wil bevredigen. Die partijen nemen, op papier, een standpunt in om de meerderheid tegemoet te komen en daarmee veel stemmen te vergaren. Ik hoor ineens velen zeggen: alle partijen zijn tegen bebouwing in het Nollebos. Ze zijn nu tegen, maar de afgelopen jaren lag dat geheel anders. En volgend jaar wellicht ook!

De werkelijkheid is namelijk ingewikkelder. Het college van B&W maakte voor ons bos met park een streefplan, waarin de mogelijkheden voor het doortrekken van de Sloeweg en het ontwikkelen van asfaltwegen opgenomen zijn. Je zou kunnen zeggen: een aanloop naar bebouwing. Alle partijen in de gemeenteraad vonden dat dit plan goede elementen bevatte, maar ook slechte (veel asfalt en het doortrekken van die weg). De meeste collegepartijen merkten die slechte elementen wel op, maar stemden toch voor. Daarmee de mogelijkheid openlatend dat het college over een jaar zal zeggen: U stemde toch voor die wegen in het plan?

Een fractievoorzitter hoorde ik zeggen dat hij naar de bevolking wil luisteren en als die tegen was, zou dat plan vanzelf worden verbeterd. Dit betekent dat het gepraat over dit bos met park oneindig lang door kan gaan. Misschien komt er dan weer een persoon die het overleg gaat openen over de toekomst. Zonde dat daardoor het geld van onderhoud wordt weggeven aan commerciële instellingen die namens de gemeente met ons gaan praten. Doordat de gemeenteraad beslissingen bleef uitstellen duurt deze hectiek al vele jaren. Dat verwijt ik de meerderheid.

Toen de oppositie met voorstellen kwam om het plan te behouden, maar dat de wegen en die Sloeweg eruit gehaald moesten worden, stemden de andere partijen tegen. Onbegrijpelijk. Wat slecht is moet je toch niet steunen? Het resultaat is dat de kans op bebouwing nog steeds aanwezig is.

Nog een voorbeeld. De wethouder van cultuur van 50PLUS heeft de afgelopen jaren heel wat culturele behuizingen verkocht of laten slopen. De Zeeuwse Komedie heeft diverse keren ervaren dat gelegenheden om toneel te spelen verdwenen. Drie jaren geleden, toen de vereniging 50 jaar bestond, beloofde de wethouder dat hij een plekje voor de groep zou zoeken. Het is kennelijk bij zoeken gebleven. De twee brieven die werden verstuurd zijn niet of nauwelijks beantwoord. Telefoontjes hielpen niet. De vereniging heeft nu de grootste moeite om ingestudeerde stukken aan het publiek te tonen.

En dan lees ik in het programma van 50-PLUS dat “cultuur goed gefaciliteerd moet worden.” Dit is één van die beloften waar ik het in mijn eerste zin over had. Beloven is kennelijk belangrijker dan nakomen. Juist collegepartijen hebben mogelijkheden hun beloften waar te maken. Ik zou graag een onderzoek willen naar de beloften van de collegepartijen van vier jaren geleden en wat er van terecht is gekomen.

Sjef van Wijnen, secretaris van de Zeeuwse Komedie

P.S. Wat er nu op het Scheldeterrein gebeurt is erg goed. Wel zouden er veel meer huizen moeten komen voor mensen met een smallere beurs.