Op dinsdagavond 20 november wond de Vlissingse wethouder Vader er geen doekjes om. Het was klaar met de Walcherse samenwerking die de toegang tot de zorg regelt. Verdwijnt daarmee Porthos, de organisatie die de toegang tot de zorg voor de inwoners van Walcheren regelt? Mooi gekozen die naam. Porthos is namelijk één van de drie musketiers, u weet wel van dat motto: één voor allen, en allen voor één.
Porthos had een bedoeling. We wilden onze inwoners op één plek kunnen helpen bij vragen of behoefte aan zorg en ondersteuning. Op het gebied van huishoudelijke hulp, jeugdhulp, hulpmiddelen als scootmobiel of traplift en begeleiding. Eén loket, om te voorkomen dat mensen van het kastje naar de muur worden gestuurd en met allerlei verschillende hulpverleners te maken krijgen. Met het gevaar dat daarbij een overdaad aan hulp wordt verleend en het niet duidelijk is wie nu wat gaat doen. Porthos is dus dat loket, waar ook coördinatie mogelijk is tussen alle zorg- en hulpverleners. Praten met mensen in plaats van over mensen. Met deskundige gespreksleiders van
Porthos, de zogenoemde familienetwerkberaden, om sluitende afspraken te maken over wie welke hulp biedt.
Er is destijds samenwerking gezocht op Walcheren, omdat de gemeenten afzonderlijk onvoldoende in staat waren om zo’n loket goed te organiseren. Dat is nu niet anders. Een halve medewerker met verstand van woningaanpassingen voor Middelburg is kwetsbaar, twee medewerkers voor heel Walcheren is goed te doen
Daarnaast klinkt een steeds sterker geluid om de hulpverleners alle ruimte geven om te bepalen wat nodig is, en dat Porthos maar onnodige en geldverslindende bureaucratie is. Daarmee gaan we terug naar praten over mensen in plaats van met mensen. En bovendien ontbreekt dan de coördinatie, die vooral bij complexe problemen broodnodig is. Iedere hulpverlener gaat dan z’n eigen ding doen, zonder samenwerking met de andere professionals. Dat was namelijk de situatie van voor 2015. Dat maakt de hulp duur, en het betekent dat onze inwoners van het kastje naar de muur zullen gaan. Porthos is ook de plek waar mensen nu nog terecht kunnen als de hulp niet goed verloopt. Zonder Porthos zijn onze inwoners weer terug bij af. Kritisch kijken naar Porthos is goed, maar de idealen van 2015 de nek omdraaien, daar is niemand mee geholpen, vooral onze inwoners niet.
Het uiteindelijke doel is dat we de inwoners van Walcheren de best mogelijke zorg willen bieden. Daar kunnen we het allemaal over eens zijn. De signalen uit de samenleving om dit te bereiken, wijzen allemaal op het belang van voortgezette samenwerking. Zorgaanbieders, WMO-raden en het evaluatierapport van de Pentekening, allemaal benadrukken zijn het belang van de samenwerking. Toch wordt besloten om deze samenwerking stop te zetten. Waarop is dat gebaseerd? Op onderbuikgevoelens dat je het alleen beter kan en gekwetstheden uit het verleden. De Walcherse inwoners hebben recht op besluitvorming die gebaseerd is op iets beters dan onderbuikgevoelens en gekwetstheden. Wat betreft de Walcherse PvdA-fracties is het duidelijk: we gaan 100% voor voortzetting van de samenwerking, of misschien kunnen we beter zeggen: we moeten eindelijk eens echt gaan samenwerken!
De PvdA-raadsleden van Middelburg, Veere en Vlissingen