Vlissingse berg heeft een muis gebaard

Na drie maanden onderhandelen heeft de berg een muis gebaard. Waarschijnlijk heeft de omstandigheid dat er met vijf uiteenlopende partijen overeenstemming moest worden bereikt geleid tot een tekst waar niemand zich een buil aan kan vallen.

Het coalitieakkoord staat bol van algemeenheden. Weinig concreets. Daarbij is er niet voor alle wijken evenveel aandacht. Zo valt het hoge Souburg-gehalte wel erg op. De grote nadruk op Souburg doet bij ons een beeld oproepen van ‘rupsje nooit genoeg’. Waar zijn de andere collegepartijen om hier de juiste balans in aan te brengen? Wij vragen fatsoenlijke oplossingen voor alle inwoners in alle wijken van de gemeente Vlissingen!

Samen zijn we Vlissingen, maar ons bestuur moet dan wel vertellen waar het voor staat en waar het zich verantwoordelijk voor weet. Dit coalitieakkoord bevat veel mooie woorden en (loze) kreten. Een financiële onderbouwing ontbreekt volledig. Naast p.m. posten (pro memorie) schijnt het IBP (interbestuurlijke programma) een onuitputtelijke bron te zijn. Vlissingers, roept u maar en zorgt u ook maar zelf voor het geld! Zijn er consequenties voor Vlissingen, omdat het Rijk stelt ‘dat met het IBP de discussie over de door gemeenten ervaren financiële problematiek in het sociaal domein afgerond is en een streep onder het verleden gezet’? Het antwoord op die vraag moet volgens het akkoord komen uit de medewerking en samenspraak met hulp van de inwoners en de ondernemers. Dat is een armoedig uitgangspunt. Van bestuurders verwacht je initiatieven en voorzetten. Vervolgens stellen dat de raad beslist, wat natuurlijk klopt, geeft een toch wat wrang beeld.

De inwoners worden wantrouwig wanneer zij zich herinneren hoe de drie wethouders Vader,  Stroosnijder en vooral De Jonge in de vorige periode uitgesproken ideeën hadden over hoe zij de zaken wilden aanpakken. Nu zouden zij plotseling geen idee meer hebben op welke manier de zaken moeten worden opgelost en gaan zij zitten wachten tot er eens iemand met een goed idee komt? Helemaal in dezelfde lijn zegt de coalitie trots te zijn op de HZ, Scaldis, CineCity, het MuZEEum, De Piek (die dankzij B&W dicht is!) en de festivals. Nu het vorige college alle subsidies vrijwel geheel heeft afgebouwd vraagt het nieuwe college aan de bewoners: ‘Zeggen jullie maar hoe het verder moet’.

Zorgelijke onderwerpen

• Duidelijk is dat oppositie voeren een grote verantwoordelijkheid is, helemaal in Vlissingen en met dit coalitieakkoord! Er staan enkele passages in die op z’n minst verontrusting wekken. Wordt er nog voor lage inkomens gebouwd of wil het nieuwe bestuur alleen bouwen voor mensen met minimaal een middeninkomen? Het armoedebeleid wordt niet verder versoberd. Feitelijk klopt dit, want bij verdere afbouw is er helemaal geen armoedebeleid meer. Gemeenschappelijke regelingen moeten worden afgebouwd en taken verzelfstandigd. Over de Klijnsma-gelden wordt met geen woord gesproken en wordt gesteld dat de Armoedeval zal worden tegengegaan. Terwijl de afgelopen 4 jaar de armoedeval steeds als excuus werd gebruikt om een minimalistisch minimabeleid te voeren! Er leven in Nederland 1 miljoen mensen in armoede. Hoeveel mensen zijn dat in Vlissingen? Wij zijn ingegaan op de uitgestoken hand en we hebben een suggestie gedaan om de Klijnsma-gelden expliciet in te zetten voor de doelgroep, maar dit nieuwe college neemt deze niet aan. Als motivering wordt nota bene een achterhaald antwoord gegeven. Er lijkt ook aan voorbij te worden gegaan dat in 2015 het Zeeuws Pact is ondertekend door SP-wethouder Stroosnijder. Vooral hebben wij moeite met de loze kreet ‘Dat iedereen mee kan doen’!
• Er wordt aangegeven in gesprek te zullen gaan met de jeugd. Echte inspraak voor jongeren kan geregeld worden via het instellen van een jongerenraad en dit wordt nagelaten.
• Ook prettig dat Porthos voor zijn bestaansrecht de mens weer heeft ontdekt. Nu de gemeente Vlissingen nog. Kortom, hoe te organiseren, uitvoeren en controleren? Dat staat nergens te lezen. Moeten die ideeën ook van de inwoners komen? Van Wij? Hoe langer er wordt gewacht, met oplossingen voor de zorg, hoe duurder het zal worden!
• Er wordt over het Nollebos-Westduingebied gesproken, merkwaardigerwijs op een manier alsof het verhaal nog helemaal opnieuw moet beginnen. Daar wordt dan ook nog eens de Spuikom aan toegevoegd. Geen woordspelletjes over de plannen om te bouwen in het Nollebos-Westduingebied of waar dan ook! Een eerlijk verhaal vroegen de inwoners vóór de verkiezingen en vragen wij met hen nog steeds!
• Meest trieste is dat er in de paragraaf Bestuur zorgvuldig het bestaande intact gehouden wordt en een frisse blik totaal afwezig is.
• De gemeentelijke programma’s terugbrengen tot 4 programma’s. Waar wij voor vrezen is dat hierdoor het college meer bevoegdheden naar zich toehaalt en daar kunnen we niet mee akkoord gaan en dit doorvoeren in de begroting al helemaal niet.
• Voor een coalitieakkoord dat de slogan ‘Niet lullen, maar poetsen’ zegt te volgen wordt er in het voorgestelde akkoord opvallend veel geluld en nauwelijks gepoetst.

Benoeming wethouders
Een groter college kost veel geld. Vier programma’s met 5 wethouders! Waarom  3 x 0,7 fte wethouders? Dit is even arbitrair als 0,6 of 0,5. In een artikel-12-gemeente zijn maar drie dingen belangrijk: Geld, Grond en Zorg (GGZ). Als we die  3 x 0,5 fte voor werk, toerisme en duurzaamheid gebruiken hebben we voldoende capaciteit. Dit is een voorzet, want er is nog niet over de portefeuilleverdeling gecommuniceerd.

Daarom de volgende vraag waarop, als artikel-12-gemeente, een gedegen antwoord wordt verwacht: Waarom is de keuze gemaakt voor 5 / 4.1 fte wethouders? Wat is daarvan de meerwaarde voor Vlissingen? En wat gaat het college nu anders doen? Toelichting: Wij hebben eerder, net als D’66 voor 3 wethouders gepleit. Neem als voorbeeld de gemeente Goes met drie wethouders en een enorme economische groei. Zonder de grote verliezer de SP kan er ook een college worden gevormd. Bezuiniging doorvoeren op de wethouderskosten, dan wordt pas een goed voorbeeld gegeven. De SP zou zelf deze conclusie moeten trekken.

De volgende cruciale vraag: Hoe zit het met het onderlinge vertrouwen? In het verleden hebben een aantal coalitiepartijen op cruciale vraagstukken en onderwerpen lijnrecht tegenover elkaar gestaan. Wij maken ons daarom zorgen over de houdbaarheid van deze coalitie. Wat is er nu anders en hoe hebben jullie elkaar kunnen vinden? Kunt u begrijpen waarom wij ons zorgen maken? Of is het antwoord zo simpel: Daarom dit vage coalitieakkoord en nu gaat de strijd beginnen binnen het college. Is dat goed voor Vlissingen?

Tot slot een compliment voor de burgemeester die zich heeft ingezet voor een gedegen integriteitstoets.

Frances Oreel (fractievoorzitter)