Over het proces en de besluitvorming is al veel gezegd. Het geschonden vertrouwen is hierin cruciaal. Ondertekende bestuursovereenkomsten worden eenzijdig door het Rijk niet nagekomen. Vanuit het Rijk heeft het ontbroken aan een eerlijke en transparante communicatie. Voor het vervolgproces dient naar onze mening prioriteit toegekend te worden aan herstel van het onderling vertrouwen. Hoe doe je dat? Dat begint volgens ons met tekst en uitleg. Gedeputeerde Staten stellen voor de Minister van Defensie nogmaals te vragen naar de onderbouwing van de voorgenomen besluiten. Wij willen daar een stap verder in gaan. Wij vragen van het college een toezegging dat de Minister van Defensie uitgenodigd wordt om met ons het gesprek aan te gaan. Is het college bereid deze toezegging te doen?
Wat is verder nog nodig? Naar onze mening gaat het om tijd, niks overhaast doen en goed nadenken. Proactief zijn, het initiatief nemen en geen afwachtende houding. Daarvoor is een procesvoorstel nodig, een stappenplan. We lezen dat op basis van het compensatiepakket een definitief besluit wordt genomen. Ik citeer: “Het uiteindelijke besluit over zowel de verhuizing van de marinierskazerne naar Vlissingen als een concreet pakket aan maatregelen indien de kazerne niet in Vlissingen komt.” Hoe interpreteert het college deze tekst? Is er nog ruimte dat de kazerne wel naar Zeeland komt? Wat als er voor alle contractpartijen geen aanvaardbaar compensatiepakket komt? Komt de kazerne dan toch naar Vlissingen?
Gedeputeerde Staten vragen of wij akkoord kunnen gaan met de drie sporen voor de compensatieonderhandelingen:
1. Vergoeding van alle, nadrukkelijk alle, gemaakte kosten.
2. Nieuwe investeringen die een vergelijkbaar effect hebben.
3. Investeringen in de beeldvorming van Zeeland.
Wij zijn akkoord om de onderhandelingen te baseren op deze drie sporen.
De compensatie mag geen sigaar uit eigen doos zijn. Het moet gaan om daadwerkelijk echte nieuwe investeringen met een structureel effect. We lezen dat door het kabinet een speciaal adviseur wordt benoemd. Ruis aan de voorkant over de opdracht en rol van deze adviseur kan tijdens het proces leiden tot onduidelijkheid, verkeerde verwachtingen. Hoe zien Gedeputeerde Staten de rol, verantwoordelijkheden, opdracht en het doel van de speciaal adviseur? Wordt van de adviseur verwacht dat zowel de Zeeuwse belangen worden behartigd en de Rijksbelangen? Zo ja, is dat wel te doen? Hoe wordt voorkomen dat de adviseur in een spagaat komt? Concreet: kan één adviseur zowel de Zeeuwse als de landelijke belangen dienen? Het definitieve voorstel zal betrekking hebben op verschillende ministeries. Wie neemt het definitieve besluit?
Gedeputeerde Staten stellen voor dit debat niet te gaan gebruiken om onze politiek getinte verlanglijstjes te bespreken. Wel vraagt het college om een verkenning van richtingen. Wij geven het volgende mee:
• Werkgelegenheid.
• Versterking van de economische, maar zeker ook de sociale structuur van Zeeland.
• Structurele versterking, geen eenmalige projecten.
• Versterking van de leefbaarheid en cultuur.
• Verbindingen binnen, van en naar Zeeland.
• Verduurzaming.
• Kenniscentra en innovatie.
Aansluiting zoeken bij de visieplannen die in de afgelopen jaren zijn opgesteld, zoals Zeeland in 2040 en Zeeland in een Stroomversnelling lijkt ons logisch. Het streven is om voor de zomer met een pakket aan compensatiemaatregelen te komen. Dat mag, maar voor ons is de kwaliteit en zorgvuldigheid van het proces belangrijker dan snelheid. Wij staan voor een krachtig Zeeuws geluid. De recent verstuurde brief vanuit Provinciale Staten en het gezamenlijk optreden van de Zeeuwse bestuurders zijn goede voorbeelden. Vastberaden en strijdvaardig. Daarbinnen blijven wij strijden voor onze idealen.
Corina van der Vliet (voorzitter PvdA-Statenfractie Zeeland)
Onderstaande motie werd met algemene stemmen aangenomen.
