Door op 12 november 2014

Algemene beschouwingen Vlissingen 2014

Mensen voor stenen. Het klinkt voor sommigen als een holle kreet, maar voor ons is het een kernwaarde: mensen voor stenen.
Niet eerder is de keuze tussen mensen en stenen zo duidelijk gemaakt in Vlissingen zoals in deze begroting wordt gepresenteerd.
We zien in deze begroting spaarpotten ontstaan voor versneld vernieuwen van het riool. We zien in deze begroting een toename voor budgetten van riolering.  We zien in deze begroting een toename voor budgetten van wegen en pleinen, waar andere gemeenten bezuinigen. We zien in deze begroting grote bezuinigingen op mensen zoals in de sport, maar ook cultuur en zelfs de minima zullen het met minder moeten doen. Waarom? Omdat we moeten bezuinigen. Snapt u het nog? Dat is dus stenen belangrijker vinden dan mensen.

Sparen voor het versneld vernieuwen van het riool. Ja, het ligt onder de grond, maar financieel daarom niet minder zichtbaar. We vragen onze burgers de komende jaren te gaan sparen voor investeringen in de verre toekomst. Niet een beetje sparen, nee miljoenen, de komende jaren ieder jaar gemiddeld € 3,8 miljoen om in 2018 een spaarpot van € 15,4 miljoen op te bouwen! Omdat we achterstanden moeten inlopen, wordt gefluisterd. Het inhalen van investeringen die amper 7 maanden geleden door de raad unaniem zijn vastgesteld om binnen 14 jaar in te lopen, moet nu ineens in 10 jaar worden ingelopen. Omdat we geld over hebben in Vlissingen en we de burgers best wat meer mogen laten betalen? Immers, we breken ook de voorzieningen voor de burgers af! Snapt u het nog? Dat is meer betalen en minder krijgen.

Lasten verhogen in een gemeente in deze situatie is uit te leggen. Lasten verhogen om een spaarpot op te bouwen in de hoop dat we in 2019 en verder € 15 miljoen extra kunnen uitgeven is niet uit te leggen. In 2018 en verder haalt de gemeente ieder jaar € 11 miljoen op bij de burger aan rioolheffing. We geven nu € 3,8 miljoen per jaar uit. Iedereen die verstand heeft van investeren en bouwen weet dat het niet eenvoudig is om naast een dakkapel ook een serre, nieuwe vloeren en een kelder onder je huis uit te graven allemaal in dezelfde maand. Dat moet je organiseren, coördineren en controleren. Gaan we in 2019 en verder ook factor 3x zoveel coördineren, investeren en controleren om in het riool en de bovenliggende straten te investeren? Hoeveel gaat het, behalve dat riool, de gemeente nog meer kosten? De straten worden dan immers ook meteen opgeknapt. Is dat verstandig?

De visie die achter deze begroting zit is moeilijk te raden. Is het wellicht belangrijk om over 4 jaar minder schuld te hebben en dan stoer te zwaaien met een bankboekje waarop € 15 miljoen staat ten behoeve van een later aan te leggen riool? En dat allemaal gebaseerd op veronderstellingen en vage cijfers. Waarom zo hard investeren in de stenen van deze stad. Een onderzoek van Nieuwsuur van 4 november geeft aan dat andere steden juist bezuinigingen op stenen: de stad Terneuzen € 30.000 euro, Waalwijk € 600.000, Venlo € 800.000 en Nijmegen geeft zelfs € 1,3 miljoen minder aan straten, pleinen en wegen uit. En wat doet Vlissingen? We investeren extra. En hoeveel? Ten opzichte van de jaarrekening 2013 € 1 miljoen extra in 2015 (zie pagina 81 lasten 1). En dat nog naast de € 1,2 miljoen extra investeringen in het riool! Dat zijn stenen met de hoofdletter S en niet de S van Sociaal!

Mensen voor stenen
Dat betekent in onze ogen in moeilijke tijden extra omkijken naar mensen en minder naar de stenen in je stad. De beperkte middelen die je hebt inzetten voor mensen zoals een zomerschool, het muZEEum, een cultureel evenement en behoud van sportverenigingen die mensen juist samen binden. Hiervoor zijn diverse moties ingediend. Ook als het economisch moeilijk gaat in Zeeland, ook als er meer werkelozen zijn! Juist dan investeer je in mensen en niet in stenen. Dat zou voor de PvdA richting zijn bij het maken van een begroting.

In tijden van crisis mensen binden en een stad leefbaar maken. En dat gaat, ondanks alle goede bedoelingen, niet alleen door nieuwe wegen en pleinen aan te leggen en een volle bankrekening op te bouwen en a passant miljoenen te reserveren om taken in regie buiten het gemeentehuis te plaatsen. Dit laatste moet door mensen te ontslaan in de hoop dat het dan goedkoper gaat worden. Ja, voor de gemeente wellicht over 10 jaar, maar voor de burger zeker niet. Een gemeente speelt quitte en heeft een financieel stabiele basis. Neem bijvoorbeeld de voorgenomen sportbeheer stichting. Deze heeft minder diepe zakken en zal risico’s dus bij de sporter leggen door verhoging van tarieven. Natuurlijk zal dit ook wel wat opleveren aan besparingen, maar of die opwegen tegen de lasten? Er moet een betere middenweg zijn! Op deze manier zijn we niet goed bezig!

Mede daarom juichen wij een artikel 12 status alleen maar toe, want we kunnen het ons niet voorstellen dat het Rijk deze keuzes begrijpt en Vlissingen toestaat dat de stad op zo’n ingrijpende, eenzijdige en keiharde nietsontziende manier wordt veranderd waarbij we wel in stenen en niet in mensen en hun voorzieningen investeren. Dat maakt een stad tot een hoop stenen… Mensen voor stenen, daar zal de PvdA altijd voor gaan en ik hoop deze gemeenteraad met ons!

Barend de Lange (fractievoorzitter)