Door Frances Oreel op 14 november 2016

Algemene Beschouwingen 2017

Bij de behandeling van de jaarrekening 2015 hebben wij al uitgesproken, dat wij van mening zijn dat dit college met veel bombarie is aangetreden door de woorden uit te spreken dat in ieder geval de schuld van onze stad zal afnemen. Wij stellen vast dat de schuld blijft oplopen. Daarnaast heeft het college als stokpaardje een spaarplan voor de riolering! Voor alle duidelijkheid: dit heeft het college gezegd. Dit zijn geen opdrachten van de gemeenteraad geweest, maar de eigen woorden van dit college.

Wat is er aan de hand? Doet het er soms niet toe wat er wordt gezegd? Is dit gezegd, omdat het college denkt dat de mensen dit willen horen? Uitgangspunt zou moeten zijn: samen ben je sterker. Dat zijn niet zomaar stoere woorden. Die woorden kent iedereen. Alleen hoe vul je die woorden in? Wat is daar voor nodig?

In ieder geval de dialoog zoeken en het debat voeren. Maar er wordt nauwelijks gedebatteerd…. Wij vinden dat dit college geen visie toont. Er worden projecten gesubsidieerd, die vervolgens niet worden gevolgd, toegezegde evaluaties blijven uit en vervolgens worden andere vergelijkbare projecten opnieuw gesubsidieerd. Hierbij willen wij zeker niet ongenoemd laten dat ons nog iets anders opvalt: de gemeente voert rechtszaak na rechtszaak. Dit getuigt van weinig inzicht in hoe bestuurlijk Nederland werkt. Zeker in overheidsland wordt met goed overleg meer bereikt dan met rechtszaken.

Een zuiver financiële aanpak werkt niet voor een gemeente. Er kan veel beter wat ons betreft. Vooral zal er veel meer aandacht moeten komen voor de samenhang tussen beleidsgebieden en voor de mensen. Hiervoor is een duidelijke visie nodig. Neem het genoemde subsidiebeleid: bij het formuleren van subsidiebeleid, zullen duidelijke kaders gesteld dienen te worden, zodat organisaties bijdragen aan de visie van de stad. Beleid hangt als los zand aan elkaar. Projecten versterken elkaar onvoldoende, en er gaan ongewenste effecten mee gepaard.

Samen met GL dienenden wij hiervoor een motie in waarin tot het volgende werd opgeroepen: Regel de beoordelingen van subsidiegelden beter, doelmatiger, doelgerichter en vooral dicht bij de mensen. Neem toegezegde evaluaties hierin mee. En bewaak dat waar taken door andere organisaties worden uitgevoerd, de samenhang wordt gerealiseerd.

Ter verduidelijking nog een aantal voorbeelden. Als raad krijgen we presentaties over verschillende onderwerpen, waarna het vervolgens lange tijd stil wordt. Accommodatiebeleid, parkeerbeleid. Overigens is bij het parkeerbeleid nog wel een suggestie opgepakt dat parkeren voor mensen met een beperking extra aandacht zou moeten krijgen, maar ook daar is het weer stil.

Er is een zichtbaar gevolg van het gegeven dat er geen concrete visie is en dat alles slechts financieel bekeken wordt waarbij waarden, normen en mensen uit het oog verloren worden. Noem hier: Het Nollebos, kustbebouwing, bezuiniging op sport cultuur, maar ook de aanleg Marie Curieweg met uitbreiding bedrijventerreinen, invulling bedrijventerreinen. Als we nu eens niet voor de Marie Curieweg, in de voorgestelde uitgebreide vorm, hadden besloten. Dan hadden bepaalde bezuinigingen er wellicht anders uitgezien. Het lijkt wel of we mensen vergeten zijn…

De motie inzake het kindpakket is unaniem aangenomen in december 2014! Waarom duurt dit allemaal zolang? Opdracht was duidelijk: Te onderzoeken op welke manier het kindpakket in Vlissingen vorm kan krijgen binnen de kaders van de Programmabegroting 2015, we behandelen nu de begroting 2017.

Samen met GL, POV, SP en D’66 diednen wij een motie in: Belangrijk is dat in ieder geval het geld wat bedoeld is voor kinderen in armoede daaraan besteed zal worden.

We stellen vast dat Vlissingen veel WMO-geld over heeft. Wij zijn van mening dat alleen al hierom, de bedoeling van de wet en de ruimte die de wet de gemeenten heeft geboden, wat ons betreft in Vlissingen niet is bereikt. Er is steeds gewezen naar Den Haag als oorzaak van de grote bezuinigingen. Er is sober en schraal beleid doorgevoerd. Inmiddels blijkt dat Vlissingen de bezuinigingen die gepaard zijn gegaan met de decentralisaties niet goed heeft vertaald. Tussentijds bijstellen was niet bespreekbaar. Maar wat wij echt slecht bestuur vinden, is dat van direct herstel na de uitspraken van de rechter op 18 mei jl. geen sprake is. De burgers wordt voorgespiegeld, dat de uitspraken direct zijn doorgevoerd.

De Verenigde Naties hebben een verdrag opgesteld over gelijke rechten voor mensen met een beperking: alles toegankelijk. Onze stad is niet optimaal toegankelijk. Vaak hebben wij hierover vragen gesteld. Zoals over het beperkt aantal invalide toiletten en de bereikbaarheid. Onze suggestie is: maak van Vlissingen een toegankelijke stad. De middelen zijn aanwezig. Formuleer WMO beleid met een visie. Bied bijvoorbeeld ruime mogelijkheden voor ondernemers om hieraan bij te dragen. Met wel overdacht beleid kan er effect ontstaan op de economie en het toerisme in onze stad.

Zo heeft het college op de vraag naar haar ambitie om nadere invulling te geven en kansen te benutten die voortvloeien uit de strategische thema’s geantwoord: “Op dit moment wordt deze ambitie nader uitgewerkt. Uiterlijk in het 1e kwartaal van 2017 willen wij U informeren over deze uitwerking.”

Jammer! Hieraan had direct bij aanvang van deze periode gewerkt moeten worden. Samen met GL dienden wij hiervoor een motie in. Formuleer duidelijk beleid in de lijn van het VN-verdrag, waarmee vooral het belangrijkste doel, alles toegankelijk wordt beoogd, maar op termijn ook een versterking van de economie en het toerisme kan worden bereikt.

Als wij stellen dat dit college geen visie heeft, geldt dat niet voor de bezuinigingen op de eigen organisatie, dat was een tijd een uitgedragen visie. Inmiddels wordt er aan gewerkt om steeds meer te benadrukken, dat deze motie niet haalbaar is. Waar wij grote moeite mee hebben is dat er buiten de eigen organisatie, visieloze, alleen op cijfers gerichte bezuinigingen worden ingeboekt. Wat de motie betreft wordt er gewerkt aan het aantonen dat deze motie niet haalbaar is. Voor de uitvoering van de motie werd 6 mln gereserveerd. Van dit bedrag wordt af en toe gesnoept en de motie wordt langzaam weggeschoven. Het formuleren van deze nieuwe inzichten kost tijd en ook geld. De financiële problemen in onze stad zijn groot, dan kun je niet zo met de inzet van personeel omgaan, er wordt gewoon geld rondgepompt. Volgens ons is een bezuiniging nog altijd mogelijk, alleen al door te stoppen met het beargumenteren dat de motie niet haalbaar is, zal er tijd en dus personeel vrijgemaakt worden. Hierbij willen we nog de opmerking maken dat het MuZEEum ook aangeeft bezuinigingen nu niet te kunnen opvangen, het grote verschil is dat het MuZEEum menskracht nodig heeft om als bedrijf een omslag te maken.

Indieners van het amendement PSR/LPV/D66/CU/PVDA dat betrekking heeft op de 15% motie tijdens de Begrotingsbehandeling 2014: Eerst nu een kerntaken discussie laten plaatsvinden op het niveau van de raad.

Een kritisch verhaal wat de PvdA betreft, maar ook met een plan om iets te maken van onze stad. Gericht op mensen, economie en toerisme, mensen niet wegjagen, maar mensen binden. En ook een aantal belangrijke punten die als basis voor een goed functionerende overheid zouden moeten dienen. Nu dit alles niet uit deze begroting blijkt, kan onze fractie niet anders dan tegen deze begroting stemmen. Graag dagen we het college uit om hierin het verschil te maken, waarmee onze steun alsnog gewonnen kan worden.

Fractievoorzitter Frances Oreel

Frances Oreel

Frances Oreel

Bekend gezicht van de PvdA in Vlissingen. Ervaren raadslid. Grote maatschappelijke betrokkenheid vanuit haar sociaaldemocratische principes. Staat met beide benen in de Vlissingen samenleving en is gemotiveerd deze kar de komende vier jaar te gaan trekken als raadslid. Naast politieke ervaring ook ervaring als lijnfunctionaris en beleidsmedewerker in gemeentelijke omgevingen en dienstverlening.

Meer over Frances Oreel

Waar ben je naar op zoek?